Wójt gminy wydał decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia polegającego na budowie tuczarni trzody chlewnej. Niezadowolony z planowanej inwestycji mieszkaniec gminy odwołał się od tej decyzji. Skarżący zarzucił decyzji wójta naruszenie prawa materialnego, a szczególnie art. 33 ust. 1 pkt 1–9 oraz ust. 2, art. 36, art. 37 pkt 1 i 2, art. 38, art. 39 i art. 79 pkt 1 i 2 ustawy środowiskowej. Miało ono polegać między innymi na braku zapewnienia lokalnej społeczności uczestnictwa w postępowaniu przez zaniechanie umieszczenia obwieszczeń o przebiegu toczącego się postępowania. Sprawa trafiła do SKO, następnie do sądu I instancji, by wreszcie zajął się nią ostatecznie Naczelny Sąd Administracyjny.
Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że zarzuty naruszenia powyższych przepisów ustawy środowiskowej nie zasługują na uwzględnienie. Przyznał on rację sądowi I instancji, który prawidłowo ocenił, że właściwe w tej sprawie organy zapewniły udział społeczeństwa w postępowaniu administracyjnym. Norma z art. 33 ust. 1 pkt 1–9 ustawy środowiskowej stanowi katalog informacji, które udostępnia właściwy w sprawie organ przed wydaniem i zmianą decyzji wymagających udziału społeczeństwa. Wójt gminy obwieszczeniem z 12 listopada 2015 r. podał do publicznej wiadomości informacje dotyczące przedmiotowego postępowania, zgodnie z wymogami art. 33 ust. 1 pkt 1–9 ustawy środowiskowej. Bez znaczenia jest przy tym, że na późniejszym etapie postępowania organ odwoławczy uchylił decyzję organu I instancji z uwagi na błędne ustalenie kręgu stron postępowania, ponieważ należy wyraźnie odróżnić strony postępowania w sprawie decyzji środowiskowej, których udział w tym postępowaniu uzależniony jest od posiadania interesu prawnego, od udziału społeczeństwa, w ramach którego nie jest konieczne dysponowanie zarówno interesem prawnym, jak i nawet faktycznym. Natomiast zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy środowiskowej, do niezbędnej dokumentacji sprawy należą „wniosek o wydanie decyzji wraz z wymaganymi załącznikami, a także wymagane przez przepisy postanowienia organu właściwego do wydania decyzji, jak i stanowiska innych organów, jeżeli stanowiska są dostępne w terminie składania uwag i wniosków”. Z uzasadnienia skargi kasacyjnej nie wynika, w jaki sposób sąd I instancji naruszył powyższy przepis. W aktach sprawy znajdują się wymagane tym przepisem dokumenty, a zatem należy uznać, że było one dostępne dla społeczeństwa w dacie wydawania obwieszczenia z 12 listopada 2015 r.
Wyrok NSA z 14 maja 2019 r., sygn. akt II OSK 1345/18
