Przy łączeniu szkół w centrum nie obowiązują żadne konsultacje społeczne, poza wymaganymi opiniami rad pedagogicznych szkół wchodzących w owo centrum. Nie ma też określonych terminów rozpoczęcia i zakończenia procedury łączenia szkół w centrum. Ważne, by uchwała rady powołująca centrum mogła obowiązywać przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego. I nie ma też znaczenia, czy powstałe centrum będzie miało swoją siedzibę w jednym budynku (co na pewno ułatwiłoby organizację pracy), czy w kilku, nawet w innych miejscowościach.
Do ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (DzU z 2004 r. nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) dodano art. 62a, który wszedł w życie 1 września 2012 r. (na mocy ustawy z 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw, DzU nr 205, poz. 1206).
Zapis ten, wprowadza nieco odmienną zasadę obowiązującą przy tworzeniu centrum kształcenia zawodowego i ustawicznego.
Zgodnie z art. 62a ust. 1, w skład centrum mogą wejść: szkoły dla dorosłych (szkoła podstawowa, gimnazjum, liceum ogólnokształcące, szkoła policealna), szkoły prowadzące kształcenie zawodowe (zasadnicza szkoła zawodowa, technikum, szkoła policealna), placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego, ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Ustawodawca stawia tylko jeden warunek: centrum powinno zostać zorganizowane wokół co najmniej jednej szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe. Ważny wyjątek przewiduje art. 13 ww. nowelizacji uso – w składzie centrum będzie mogło pozostać liceum ogólnokształcące dla młodzieży, jeżeli 1 września 2012 r. było połączone w zespół ze szkołą prowadzącą kształcenie zawodowe, placówką kształcenia ustawicznego, placówką kształcenia praktycznego, ośrodkiem dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiającym uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.
Założenia
Założeniem reformy szkolnictwa zawodowego, zdaniem MEN, jest stworzenie korelacji między szkolnictwem zawodowym ponadgimnazjalnym a szkolnictwem ustawicznym skierowanym do osób dorosłych. Cel jest oczywisty: silne powiązanie kształcenia zawodowego z lokalnym rynkiem pracy. Stąd podstawowymi zadaniami centrum będzie szkolnictwo zawodowe, prowadzenie kwalifikacyjnych kursów zawodowych, świadczenie usług doradztwa zawodowego oraz współpraca z pracodawcami i zrzeszającymi ich organizacjami.
Zasady
Takie centra kształcenia zawodowego i ustawicznego tworzone są przez samorządy powiatowe lub miasta na prawach powiatu w drodze uchwały rady, bez wymogu publikacji w dzienniku urzędowym. W zakresie tworzenia centrum, w rozumieniu art. 62a ust. 1 uso, mają zastosowanie regulacje art. 58 uso, z zastrzeżeniem że akt założycielski wymaga zaopiniowania przez rady pedagogiczne szkół łączonych w zespół. JST jako organ założycielski podpisuje akt założycielski i nadaje pierwszy statut. Oba dokumenty przekazywane są do organu sprawującego nadzór pedagogiczny. Przy łączeniu szkół w centrum nie obowiązują żadne konsultacje społeczne, poza wymaganymi opiniami rad pedagogicznych szkół wchodzących w owo centrum. Nie ma też określonych terminów, rozpoczęcia i zakończenia procedury łączenia szkół w centrum. Ważne, by uchwała rady powołująca centrum mogła obowiązywać przed rozpoczęciem nowego roku szkolnego.
I nie ma też znaczenia, czy powstałe centrum będzie miało swoją siedzibę w jednym budynku (co na pewno ułatwiłoby organizację pracy), czy w kilku, nawet w innych miejscowościach. Centrum powinno posiadać jednego dyrektora, zastępców w liczbie według potrzeb i w uzgodnieniu z organem prowadzącym, bibliotekę szkolną – jedną lub po jednej w każdej następnej siedzibie, o ile organ prowadzący wyrazi na takie rozwiązanie zgodę itd. To właśnie statut nowo powstałej placówki, jaką jest centrum, musi określić jej cele, zadania oraz organizację, według zapisów art. 60 ust. 1 i art. 62a ust. 3–4 ww. ustawy o systemie oświaty.
Młodzież i słuchacze uczący się w dotychczasowej sieci szkół po powstaniu centrum nie powinni odczuć żadnej niekorzystnej dla siebie zmiany, poza ewentualnie zmianą dyrektora placówki. Zespół szkół od centrum kształcenia zawodowego i ustawicznego różnią przypisane im przez ustawodawcę zadania. O ile tworzenie zespołu ma uzasadnienie przede wszystkim ekonomiczne, gdyż służy obniżeniu kosztów administrowania szkołami, to w przypadku centrum oszczędności nie odgrywają istotnej roli.
Wytworzenie rzeczywistych związków między szkolnictwem zawodowym prowadzonym na poziomie ponadgimnazjalnym a kształceniem ustawicznym skierowanym do osób dorosłych to podstawowe założenia ministerialnej reformy kształcenia zawodowego.
Są już samorządy, które takie centra powołują do życia. Ciekawym rozwiązaniem będzie m.in. Centrum Kształcenia Zawodowego i Ustawicznego w Elblągu, które zafunkcjonuje z dniem 1 września 2013 r. na mocy uchwały nr XXII/576/2013 rady miejskiej z 11 marca 2013r.
PODSTAWA PRAWNA
Ustawa z 7 września 1991 r.o systemie oświaty (DzU z 2004 r. nr 256, poz. 2572 z późn. zm.)
Ustawa z 19 sierpnia 2011 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (DzU nr 205, poz. 1206)
