Projekt jest dostępny w plikach umieszczonych poniżej, a także na stronie BIP MAC.
Uwagi można zgłaszać przez platformę, za pomocą skrzynki podawczej ePUAP oraz pocztą tradycyjną
Celem projektu jest takie wdrożenie dyrektywy unijnej re-use, by rozwiązania dotyczące ponownego wykorzystywania były bardziej przejrzyste i łatwiejsze w stosowaniu.
Znaczenie informacji sektora publicznego
Podmioty publiczne wytwarzają, gromadzą lub przechowują ogromne ilości informacji i treści, poczynając od danych statystycznych, gospodarczych lub środowiskowych, poprzez materiały archiwalne, po zdigitalizowane księgozbiory lub kolekcje dzieł sztuki. Rewolucja cyfrowa sprawiła, że wzrosła wartość tego źródła dla innowacyjnych produktów lub usług wykorzystujących takie zasoby.
Dlatego informacje sektora publicznego (dane, informacje, dokumenty, treści kultury) to ważne aktywa. Możliwość ich ponownego wykorzystywania ma znaczenie gospodarczej, wpływa na jakość i skuteczności edukacji, badań i rozwoju, kultury, i innowacyjności (także społecznej).
Ponownym wykorzystywaniem informacji sektora publicznego jest każde twórcze wykorzystywanie informacji w dowolnym celu tworzące wartością dodaną, np. w serwisach elektronicznych, aplikacjach mobilnych czy innowacyjnych produktach i usługach.
Możliwość ponownego wykorzystywania informacji wzmacnia również pozycję obywateli, a więc i demokrację uczestniczącą. Promuje też przejrzystą, odpowiedzialną i bardziej wydajną administrację.
Dlaczego proponują osobną ustawę
Poprzednia dyrektywa re-use z 2003 r. została w Polsce wdrożona przepisami ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Taki sposób wdrożenia okazał się trudny - ustawa łączyła dwa odrębne tryby dostępu do informacji: odformalizowanego trybu dostępu do informacji publicznej i trybu ponownego wykorzystywania, możliwego na konkretnych warunkach. Okazało się, że i obywatele wnioskujący o informacje i urzędnicy miewali kłopoty z rozróżnieniem tych dwóch trybów
Projekt w ślad za dyrektywą poszerza zakres ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego o zasoby bibliotek, muzeów i archiwów. Oznacza to że cyfrowe zasoby tych instytucji, jak zdigitalizowane dzieła dziedzictwa kulturowego będą mogły być wykorzystywane przez obywateli, przedsiębiorców czy organizacje pozarządowe do różnych celów, tak niekomercyjnych jak i komercyjnych.
Podkreślenia wymaga, że ponowne wykorzystywanie powinno odbywać się z pełnym poszanowaniem praw własności intelektualnej. Założenie to stanowi podstawę niniejszego projektu – informacje sektora publicznego będące przedmiotem praw własności intelektualnej osób trzecich są wyłączone z ponownego wykorzystywania.
