Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego wystąpił w kwietniu br. z wnioskiem o podjęcie w składzie 7 sędziów NSA uchwały wyjaśniającej, czy w myśl art. 13b ust. 1 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (DzU z 2016 r., poz. 1440, z późn. zm.) opłatę za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie płatnego parkowania pobiera się od korzystającego z drogi publicznej, wyłącznie za postój w wyznaczonym do tego miejscu, czy również za postój w miejscu innym niż wyznaczone. Prezes NSA wskazał na potrzebę rozstrzygnięcia wskazanego wyżej problemu, w związku z niejednolitym orzecznictwem sądów administracyjnych w tym zakresie. W tej sprawie ukształtowały się bowiem dwa przeciwstawne poglądy. Pierwszy pogląd wskazywał możliwość nakładania obowiązku uiszczania opłaty parkingowej zarówno przez kierowców, którzy zaparkowali swój samochód na miejscach oznakowanych jak i tych, którzy pozostawili swoje pojazdy na miejscach nieoznakowanych jako postojowe. Zgodnie z tym poglądem strefę płatnego parkowania należało rozumieć jako wydzielony obszar. W rezultacie wszystkie osoby parkujące na drodze publicznej znajdującej się w granicach strefy parkingowej były zobowiązane do regulowania opłaty parkingowej. Drugi pogląd, przeciwstawny, wykluczał stosowanie opłaty parkingowej wobec kierowców pozostawiających swoje samochody poza miejscami wyznaczonymi do parkowania w obszarze strefy.
Naczelny Sąd Administracyjny podjął uchwałę w składzie 7 sędziów rozstrzygającą wątpliwości w zakresie pobierania opłaty parkingowej. Stwierdził, że opłaty mogą być pobierane tylko od kierowców, którzy parkują swoje samochody w strefie parkingowej, na wyznaczonych do tego miejscach. Wyznaczenie miejsca parkingowego wymaga zastosowania oznakowania pionowego. Oznakowanie miejsca parkingowego tylko poziomymi liniami, nie może być podstawą do pobierania od kierowców opłaty parkingowej. Sąd wyjaśnił, że co do zasady miejsca parkingowe są oznakowane podwójnie i pożądane jest wykorzystywanie do ich oznaczania zarówno znaków pionowych jak i linii poziomych. Niemniej jednak, to znaki pionowe informują o sposobie korzystania z drogi i dlatego właśnie im należy przypisać decydującą rolę w wyznaczaniu miejsca płatnego postoju.
Uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie w składzie 7 sędziów z 9 października 2017 r., sygn. akt II GPS 2/17.
