Naczelny Sąd Administracyjny (dalej: NSA) rozpatrywał skargę kasacyjną w przedmiocie warunków zabudowy terenu dla inwestycji obejmującej przebudowę i rozbudowę kamienicy usługowo-mieszkalnej w budowie. Skarżący kwestionował zasadność wydanej przez burmistrza decyzji o warunkach zabudowy wskazując, że zakłada ona powiększenie budynku do pięciu kondygnacji i wysokości 16, 2 m, co doprowadzi do naruszenia ładu urbanistycznego oraz zacienienia sąsiednich nieruchomości. Skarżący nie wyjaśnił jednak na czym będzie polegało naruszenie ładu urbanistycznego.
NSA wskazał, że zarówno z uzasadnienia organu I instancji jak i decyzji organu odwoławczego wynika, że w tej sprawie nie dojdzie do naruszenia ładu urbanistycznego, ponieważ planowana przebudowa i rozbudowa budynku stanowić będzie całość urbanistyczną z zabudową znajdującą się w granicach prawidłowo wyznaczonego obszaru analizowanego. Budynki bezpośrednio sąsiadujące z planowaną budową mają wysokość od 14,5 m do 16,4 m, a liczba pięter nie przekracza pięciu. Odnosząc się do kwestii zacienienia wskazano, że może być ona oceniana dopiero na kolejnych etapach procesu inwestycyjnego, a nie na etapie wydawania decyzji o warunkach zabudowy.
Uznano także, że kontynuacja funkcji zabudowy nie oznacza ograniczenia nowej zabudowy do możliwości powstania w danym miejscu jedynie obiektów tożsamych z już istniejącymi. Nowa zabudowa jest także dopuszczalna, gdy można ją pogodzić (nie jest sprzeczna) z funkcją istniejącą na analizowanym obszarze.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 grudnia 2017 r., sygn. akt II OSK 868/17
