Prokurator złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na przyjętą przez radę gminy uchwałę w sprawie programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, zarzucającej radnym niewskazanie w niej lekarza lub zakładu leczniczego odpowiedzialnego za usypianie ślepych miotów.
Sąd rozpatrując sprawę przypomniał, że zgodnie z przepisem art. 11a ustawy o ochronie zwierząt, w brzmieniu obowiązującym w chwili podejmowania zaskarżonej uchwały – rada gminy wypełniając obowiązek, o którym mowa w art. 11 ust. 1 i 2 ustawy o ochronie zwierząt określa, w drodze uchwały, corocznie do 31 marca uchwala program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Program ten obejmuje w szczególności:
1) zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt;
2) opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie;
3) odławianie bezdomnych zwierząt;
4) obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt;
5) poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt;
6) usypianie ślepych miotów;
7) wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich;
8) zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt.
Sąd wyjaśnił, że brak wskazania w uchwalonym programie konkretnych podmiotów obowiązanych do wykonywania zadań określonych art. 11 ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt, w tym określonych w pkt. 6 tego artykułu, jest istotnym naruszeniem prawa. Jego zdaniem uchwalone przez radę gminy przepisy uchwały nie realizują więc wymogu konkretyzacji podmiotu zobowiązanego do realizacji zadań określonych w art. 11 ust. 2 pkt 6 ustawy o ochronie zwierząt.
Sąd dodał również, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych zamieszczenie w programie zapobiegania bezdomności zwierząt, będącym aktem prawa miejscowego, postanowień indywidualno-konkretnych ma podstawę w art. 11a ust. 2 ustawy o ochronie zwierząt. Brak takich postanowień stanowi niewypełnienie zakresu upoważnienia ustawowego. Okoliczność, że określony program (akt planowania) uchwalany przez radę gminy zawiera postanowienia jednostkowe i konkretne sama przez się nie pozbawia takiego aktu charakteru aktu prawa miejscowego. Uchwalenie przez radę gminy obligatoryjnego programu opieki nad bezdomnymi zwierzętami zawierającego ustawowo określone elementy w żaden sposób nie narusza kompetencji organu wykonawczego, za to brak tych niezbędnych na mocy ustawy postanowień stanowi niewypełnienie zakresu upoważnienia ustawowego, którego określenie – w kolejnej nowelizacji ustawy – miało na celu urealnienie opieki nad bezdomnymi zwierzętami.
Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 30 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Go 859/18
