Rada gminy podjęła uchwałę, na podstawie której gminne jednostki organizacyjne zostały zwolnione od podatku rolnego gruntów znajdujących się w ich posiadaniu, z wyjątkiem gruntów wykorzystywanych do prowadzenia działalności gospodarczej i gruntów oddanych w użytkowanie wieczyste.
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej (dalej: RIO) stwierdziło, że rada przekroczyła swoje uprawnienia wynikające z delegacji ustawowej zawartej w art. 13e ustawy o podatku rolnym (DzU z 2017 r., poz. 1892). Zgodnie z treścią wskazanego przepisu rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia i ulgi przedmiotowe niż określone w ustawie. Oznacza to, że kompetencje rady zostały ograniczone wyłącznie do wprowadzenia zwolnień i ulg przedmiotowych.
Zwolnienie, które wprowadzone zostało zakwestionowaną uchwałą, odnosiło się do określonych podmiotów władających gruntami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem rolnym. Określenie w treści zwolnienia nie tylko przedmiotu zwolnienia podatkowego, ale też dodatkowych kryteriów pozwalających na określenie kręgu adresatów nadaje temu zwolnieniu charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to z kolei, że stanowi przykład wykroczenia poza delegację przepisu kompetencyjnego (art. 13e ustawy o podatku rolnym).
W związku z powyższym RIO podjęła uchwałę, zgodnie z którą orzekła nieważność uchwały w części obejmującej zakwestionowane postanowienie.
Uchwała Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie z 10 kwietnia 2018 r., nr 58/2018
