Skąd pomysł i dlaczego zdecydował się Pan na wnioskowanie o zmianę granic pomiędzy gminą Ińsko i Kalisz Pomorski oraz Drawsko Pomorskie?
Takie decyzje nie należą do łatwych. Dlaczego? Jestem samorządowcem i rozumiem, co czują moi koledzy po fachu z Drawska i Kalisza. To dowodzi jednak tego, że sprawa nie jest błaha. Od wielu lat mieszkańcy sołectw Studnica i Czertyń i innych w naszej gminie, narzekają na uciążliwość związaną z trudnym sąsiedztwem Poligonu Drawskiego.
Niewielu zdaje sobie sprawę z tego, że są to najbliżej położone sołectwa w skali całego poligonu w okolicy miejsc aktywnie wykorzystywanych przez wojsko. Od Studnicy do strzelnicy i rzutni granatów, cały czas modernizowanej, w linii prostej jest około 350 - 400 metrów. Od Czertynia do Pasa Ćwiczeń Taktycznych Mielno jest około 1500 metrów. W tej niedalekiej odległości znajduje się również miejsce detonacji niewybuchów i niewypałów – czasami w wiadomościach ogólnopolskich ekscytujemy się tym, że na przykład z rejonu pasa nadmorskiego, np. z Polic, detonowane są ogromne niewybuchy pozostałe po II Wojnie Światowej. Nie mówi się jednak o tym, że detonacja tych bomb odbywa się właśnie w okolicach Czertynia.
Każdego roku do gminy Ińsko przychodzą co najmniej dwa pisma od Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych w Olesznie (Poligon Drawski). Jedno wiosną, żeby połatać wyrwy w drogach, którymi pojazdy wojskowe dojeżdżają do miejsc ćwiczeń, drugie jesienią, by gmina Ińsko nie zapomniała o odśnieżaniu tych dróg. Tak, tu chodzi o kasę, którą otrzymują jedynie samorządy Drawska Pomorskiego i Kalisza Pomorskiego, a wystarczy popatrzeć na mapę, by zrozumieć, że pieniądze te są też należne gminie Ińsko.
To trudne sąsiedztwo jest powodem wielu uciążliwości: wzmożony ruch pojazdów militarnych, hałas związany z działaniami wojsk polskich i natowskich, drgania i związane z nimi pękania budynków mieszkalnych i gospodarczych, itp. Gmina Ińsko wielokrotnie zwracała się do władz wojskowych o pomoc finansową w rekompensowaniu wszelkich uciążliwości. Niestety bezskutecznie. To skłoniło nas do złożenia wniosku o zmianę granic administracyjnych, tym bardziej, że historycznie rzecz ujmując mamy do tego pełne prawo.
Jeszcze do 1954 roku niemal połowa dzisiejszego Poligonu Drawskiego leżała w granicach powiatu szadzkiego z siedzibą w Stargardzie, czyli na terenach dzisiejszej gminy Ińsko. Ówczesne władze komunistyczne dokonały niezrozumiałego dla nas podziału administracyjnego, na którym Gmina Ińsko traci. Poligon Drawski leży w bezpośrednim sąsiedztwie trzech gmin: Drawska Pomorskiego, Kalisza Pomorskiego i Ińska, jednak tylko dwie pierwsze czerpią z tego trudnego sąsiedztwa korzyści.
Nie boi się Pan oskarżeń i niechęci sąsiadów? Związek Gmin Wiejskich nazywa często gminy, które domagają się terenów sąsiednich agresorami.
Nie można, co zresztą na jednym ze spotkań tego związku wyraźnie powiedziałem, wszystkich tego typu wniosków wrzucać do jednego wora. Każdą sprawę należy rozpatrywać indywidualnie. Dziwię się zatem władzom Związku Gmin Wiejskich, że tego nie rozumieją - to są przecież również samorządowcy, którzy powinni rozumieć, że każda gmina jest inna, specyficzna na swój sposób. Warto poznać sprawę, zanim się ją oceni, a szczerze mówią nikt ze Związku Gmin Wiejskich ani w ogóle nikt nie zechciał się z naszym wnioskiem zapoznać, jednak wszyscy ochoczo go krytykują.
Można też spotkać się z zarzutami, że takie działania to po prostu "skok na kasę".
Nigdy nie ukrywałem, że chodzi tu o kasę! Nie ma się jednak czego wstydzić. Zarówno gmina Drawsko Pomorskie jak i Kalisz Pomorski czerpią korzyści finansowe z trudnego sąsiedztwa z Poligonem Drawskim. Gmina Ińsko również chciałby z tego sąsiedztwa korzystać.
Oczywiście nie dla chęci zysku, ale na przykład dla poprawy bezpieczeństwa mieszkańców sołectw Studnica i Czertyń, przez które nagminnie przejeżdżają pojazdy wojskowe na strzelnicę i rzutnię granatów w sąsiedztwie Studnicy, bo tylko przez Studnicę można tam dojechać, czy też w drodze na Pas Ćwiczeń Taktycznych Mielno i miejsce detonacji niewybuchów i niewypałów w bezpośrednim sąsiedztwie sołectwa Czertyń.
Tak, tu chodzi o kasę, która ma ulżyć mieszkańcom wspomnianych sołectw, o kasę, która pozwolić na remonty dróg, którymi niemal co dzień pojazdy wojskowe dojeżdżają na ćwiczenia, o kasę, która pozwoli na wybudowanie chodników w tych sołectwach. Każdego roku do gminy Ińsko przychodzą co najmniej dwa pisma od Centrum Szkolenia Wojsk Lądowych w Olesznie (Poligon Drawski). Jedno wiosną, żeby połatać wyrwy w drogach, którymi pojazdy wojskowe dojeżdżają do miejsc ćwiczeń, drugie jesienią, by gmina Ińsko nie zapomniała o odśnieżaniu tych dróg. Tak, tu chodzi o kasę, którą otrzymują jedynie samorządy Drawska Pomorskiego i Kalisza Pomorskiego, a wystarczy popatrzeć na mapę, by zrozumieć, że pieniądze te są też należne gminie Ińsko.
Jest jeszcze zasada trwałości granic, która może być ważniejsza niż drobne dysfunkcje. Może stąd negatywna decyzja wojewody?
Łatwo powiedzieć, że jakaś tam zasada jest ważniejsza od "drobnych dysfunkcji". Proszę to jednak powiedzieć mieszkańcom sołectw Studnica i Czertyń, którzy niemal co dzień borykają się ze wzmożonym ruchem pojazdów wojskowych, hałasem związanym z działaniami wojsk, z pękaniem domów, z zagrożeniami wynikającymi z braku chodników, itp. Życzyłbym sobie, żeby osoby, które będą decydowały o losach złożonego przez Gminę Ińsko wniosku, przyjechały do Studnicy i Czertynia, żeby porozmawiały z mieszkańcami tych sołectw, żeby zwłaszcza podczas ćwiczeń wojsk polskich i natowskich poczuły, co mieszkańcy tych sołectw przeżywają na co dzień. Pan Wojewoda, mimo moich wielokrotnych próśb, nie skorzystał z zaproszenia. Bardzo tego żałuję.
