Prokurator rejonowy zaskarżył uchwałę rady gminy w sprawie przyjęcia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt. Powodem było wskazanie, że obligatoryjny zabieg sterylizacji i usypiania ślepych miotów będzie mógł być wykonany w azylu dla zwierząt, podczas gdy ustawa wskazuje, że sterylizacja i kastracja zwierząt ma się odbywać w schroniskach dla zwierząt.
Odpowiadając na skargę wójt gminy wyjaśnił, że uchwała zawiera wszystkie niezbędne elementy, które są wymagane przez obowiązujące przepisy prawa, wobec czego skarga jest niezasadna. Dodał on, że uchwałę podejmowano corocznie w analogicznej treści, a organ nadzoru nie wnosił do niej zastrzeżeń. Uwag nie wnosił także powiatowy lekarz weterynarii, jak również koła łowieckie.
Sąd rozpatrując sprawę przyznał rację prokuratorowi i wyjaśnił, że organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego określając, że działania wskazane w uchwale będą podejmowane w azylu, wymienił podmioty predysponowane do ich poodejmowania, tj. lekarza weterynarii, organizacje samorządowe oraz wójta. Tymczasem treść art. 11a ust. 2 pkt 4 ustawy o ochronie zwierząt jest w tym względzie kategoryczna. Zabiegi obligatoryjnej kastracji i sterylizacji zwierząt dokonuje się wyłącznie w schronisku w rozumieniu art. 4 pkt 25. Kwestia ta została jednoznacznie przesądzona, zarówno w treści art. 11a ust. 2 pkt 4, jak i w art. 11a ust. 4 ustawy o ochronie zwierząt. Jak stanowi ostatni z powołanych przepisów realizacja zadań, o których mowa w ust. 2 pkt 3–6, może zostać powierzona podmiotowi prowadzącemu schronisko dla zwierząt. Przepis ten należy rozumieć w ten sposób, że realizacja zadań, o których mowa w wyżej, może zostać powierzona tylko (jedynie) podmiotowi prowadzącemu schronisko dla zwierząt. Natomiast w pozostałym zakresie, tj. jeśli chodzi o zadania wskazane w pkt. 1, 2 oraz 7 i 8, gmina może powierzyć ich realizację także innym podmiotom niż te. które prowadzą schronisko dla zwierząt (nie wyklucza to oczywiście możliwości realizacji zadań w tym zakresie także przez podmiot prowadzący schronisko dla zwierząt). Więcej na ten temat można przeczytać w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 12 października 2016 r., sygn. II SA/Gl 813/16.
Wyrok WSA w Rzeszowie z 25 października 2018 r., sygn. akt II SA/RZ 857/18
